เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๗๓๐ นาฬิกาพลเอกประวิตร วงษ์สุวรรณ ประธานกรรมการมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด รับมอบเงินบริจาคจาก นายอธิก์ วงเวียน กรรมการผู้จัดการ บริษัทอธิเทเลคอม จำกัด ในฐานะกรรมการของคณะอนุกรรมการฝ่ายหารายได้ มูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด จำนวน ๒๐๐,๐๐๐.- บาท (สองแสนบาทถ้วน) เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ของมูลนิธิฯ ต่อไป 

เมื่อวันพุธที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๓.๓๐ พลเอก ประวิตร   วงษ์สุวรรณ ประธานกรรมการมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด (ภาคตะวันออก)   รับมอบผ้าห่มกันหนาวจาก ดร.สุธี มีนชัยนันท์  ประธานหอการค้าไทย – จีน และ ดร.ไกรสร จันศิริ นายกสมาคมแต้จิ๋วแห่งประเทศไทย เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยหนาว จำนวน ๑,๐๐๐ ผืน โดยมีคณะกรรมการ ,อนุกรรมการ  ร่วมพิธีรับมอบ  ณ ห้องประชุมมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด

เมื่อวันศุกร์ที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๓.๐๐ นาฬิกา พลเอก ประวิตร วงษ์สุวรรณ ประธานกรรมการมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด(ภาคตะวันออก) รับมอบผ้าห่มกันหนาว จากคุณ ธีรอัศญ์ สีหสินอิทธ ประธานกรรมการบริษัทคอนสเทค กรุ๊ป จำกัด, คุณฉัตรเฉลิม เฉลิมชัยวัฒน์ ผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำสำนักนายก และคุณธัชชญาณ์ณัช เจียรธนัทกานนท์ กรรมการผู้จัดการบริษัทแกรนด์ สตีล เซนเตอร์ จำกัด จำนวน ๑,๕๐๐ ผืน  เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ ณ  ห้องรับรองอาคารสำนักงานมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด

ตามรอยคันหา " วัวแดง " ถิ่นอาศัยป่าใหญ่ปางสีดา.

จากปัญหาในปัจจุบันการลักลอบตัดไม้ทำลายป่า และการลักลอบล่าสัตว์ ตลอดจนการเปลี่ยนพื้นที่อาศัยของสัตว์ป่าไปเป็นพื้นที่อยู่อาศัย พื้นที่เกษตรกรรม รวมไปถึงอ่างเก็บน้ำ หรือเขื่อนขนาดใหญ่ ส่งผลให้สัตว์ป่าหลายชนิดไม่มีพื้นที่อยู่อาศัย หรือถูกล่าจนหมดไป

เพิ่มทุนการศึกษา ๓,๐๐๐ บาท ประกันชีวิตกลุ่ม

ช้างตายทั้งตัวเอา ใบบัวมาปิด

แนวทางการแก้ปัญหาการเสียชีวิตของสัตว์

คุ้มค่ากับงบประมาณ

กฎหมาย ป่าไม้ เขาใหญ่

ช้างป่าออกนอก

นกกรงหัวจุก  ที่เรา ๆ ท่าน ๆ นำมาแข่งขันประชันเสียงกันนั้น มีตำนานเล่าสืบต่อกันมา  และมีหนังสือบางเล่ม ได้เขียนเอาไว้ว่าชนชาติแรกที่นำนกปรอดหัวจุมาเลี้ยงคือชาวจีน  เมื่อประมาณ พ.ศ. 2410  คนจีนได้นำนกปรอดหัวจุกมาเลี้ยงแทนนกโรบิ้น ที่คนจีนส่วนใหญ่นิยมนำมาใส่กรงพาเดินไปตามถนน หรือนั่งร้านกาแฟ หรือไปหาเพื่อน ๆ ที่รู้ใจและเลี้ยงนกเหมือนกัน และเจ้านกโรบิ้น  มักจะเป็นนกที่ตกใจง่ายและตื่นคน  บางครั้งตกใจมากจนถึงขั้นช็อคตายคากรง  ดังนั้นจึงเป็นเหตุให้ชาวจีนหันมาเลี้ยงนกปรอดหัวจุกหรือนกหัวจุกกันอย่างแพร่หลาย  ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา นกกรงหัวจุกมีถิ่นอาศัยอยู่ในแถบประเทศที่มีอากาศร้อนชื้น  ในทวีปเอเชีย พบได้ ประเทศจีน มานกกรงหัวจุก  ที่เรา ๆ ท่าน ๆ นำมาแข่งขันประชันเสียงกันนั้น มีตำนานเล่าสืบต่อกันมา  และมีหนังสือบางเล่ม ได้เขียนเอาไว้ว่าชนชาติแรกที่นำนกปรอดหัวจุมาเลี้ยงคือชาวจีน  เมื่อประมาณ พ.ศ. 2410  คนจีนได้นำนกปรอดหัวจุกมาเลี้ยงแทนนกโรบิ้น ที่คนจีนส่วนใหญ่นิยมนำมาใส่กรงพาเดินไปตามถนน หรือนั่งร้านกาแฟ หรือไปหาเพื่อน ๆ ที่รู้ใจและเลี้ยงนกเหมือนกัน และเจ้านกโรบิ้น  มักจะเป็นนกที่ตกใจง่ายและตื่นคน  บางครั้งตกใจมากจนถึงขั้นช็อคตายคากรง  ดังนั้นจึงเป็นเหตุให้ชาวจีนหันมาเลี้ยงนกปรอดหัวจุกหรือนกหัวจุกกันอย่างแพร่หลาย  ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา นกกรงหัวจุกมีถิ่นอาศัยอยู่ในแถบประเทศที่มีอากาศร้อนชื้น  ในทวีปเอเชีย พบได้ ประเทศจีน มาเลเซีย อินโดนีเซีย อินเดีย เวียดนาม กัมพูชา ลาว ส่วนใหญ่ เราจะพบนกชนิดนี้ได้ทั่วทุกภาคของประเทศ  นกกรงหัวจุกเป็นที่นิยมของคนภาคใต้มายาวนาน  โดยได้รับอิทธิพลมาจากประเทศเพื่อนบ้านอย่าง อินโดนีเซีย  สิงคโปร์ มาเลเซีย  นั่นคือการแข่งขันประชันเสียงเพลงที่มีลีลาการร้องของสำนวนเสียงในนกแต่ละตัวว่าใครจะเหนือกว่ากัน  แต่ในสมัยก่อนของภาคใต้ตั้งแต่จังหวัดสตูล  สงขลา  ยะลา  ปัตตานี  นราธิวาส  กระบี่  นครศรีธรรมราช  นิยมนำนกกรงหัวจุกมาชนกันหรือตีกันเหมือนกับการชนไก่  คือ  เอานกมาเทียบขนาดให้ใกล้เคียงกันแล้วจับใส่กรงกลางที่มีขนาดใหญ่แล้วปล่อยให้นกทั้งสองตัวไล่จิกตีกันภายในกรงจนกว่าจะรู้แพ้รู้ชนะ  สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า  นกปรอดหัวจุก  มีนิสัยดุร้ายและชอบไล่จิกและตีกันตามธรรมชาติอยู่แล้ว

พลเอก ประวิตร วงษ์สุวรรณ ประธานกรรมการมูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด เป็นประธานพิธีถวายเครื่องราชสักการะ ถวายราชสดุดีเฉลิมพระเกียรติ และถวายพระพรชัยมงคล หน้าพระบรมสาทิสลักษณ์ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ โดยมี ที่ปรึกษา, คณะกรรมการมูลนิธิฯ, ข้าราชการและผู้แทนเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด ร่วมพิธี เมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๗.๐๐ นาฬิกา ณ ลานเอนกประสงค์มูลนิธิอนุรักษ์ป่ารอยต่อ ๕ จังหวัด กรุงเทพมหานคร

โดย นายสัตวแพทย์ภัทรพล มณีอร

พูดกันตรงๆ เลยว่ากว่าผมจะมาเป็นหมอสัตว์ป่าในวันนี้ นอกจากผมเองจะผ่านการเรียนรู้หลักสูตรสัตวแพทยศาสตรบัณฑิตมาแล้ว ในการเรียนรู้เรื่องสัตว์ป่าในห้องเรียนนั้นน้อยมาก โดยเฉพาะแนวทางของการทำงานในแบบที่เรียกว่า หมอสัตว์ป่า Wildlife Veterinarian เพราะไม่มีในตำรา มีแต่ในต่างประเทศ ซึ่งการนำมาใช้ในบ้านเราทั้งหมดนั้นไม่ได้ เพราะความแตกต่างในเรื่องของสภาพพื้นที่ ชนิดสัตว์ อุปกรณ์เครื่องมือ เป็นต้น แนวทางต่างๆ จึงต้องอาศัยคนรอบตัวของผมนี่แหละครับ เป็นอาจารย์